A dokelž lubowaše swojich na swěće, pokaza jim swoju lubosć hač do kónca (Jan 13,1c). Tajke słowa słyšimy dźensa w ewangeliju.

Što to pak rěka pokazać lubosć hač do kónca? Tradiciska wotmołwa praji: Pokazać lubosć hač do kónca rěka hač do smjerće na křižu.

A woprawdźe w lisće swjateho japoštoła Pawoła Filipjanam čitamy: Wón so poniži a bu posłušny hač do smjerće na křižu (Fil 2,8). Tež Jězus Chrystus w Ewangeliju po Janu podobnje rěči: Wjetšu lubosć nima nichtó hač tu, zo by swoje žiwjenje dał (Jan 15,13).

Tola smjerć Jězusa na křižu njebě hišće definitiwny kónc. Tón kónc, wo kotrymž pisa swjaty japoštoł Jan njeje jenož smjerć. To je něšto wjace a bóle hač smjerć.

Što potajim? Zo bychmy móhli to zrozumić dyrbimy so dopomnić na jednu rozmołwu. To je rozmołwa mjez Jězusom a Judašom. Wona je so w času poslednjeje wječerje wotměła.

Po tym jako bě Jězus Chrystus swojim wučomnikam noze wumył (Jan 13,3-12), wón w duchu zrudźeny jim rjekny: Zawěrno, zawěrno praju wam, jedyn z was mje přeradźi (Jan 13,21b). Ale wučomnicy njewědźachu wo kim Jězus rěči (Jan 13,22). Tehdy jedyn z jeho wučomnikow, mjenujcy tón, kotrehož Chrystus lubowaše, rjekny Jězusej: Štó to je? (Jan 13,25b). Jězus jemu wotmołwi: Tón to je, ke kotremuž ja skibu chlěba podam (Jan 13,26b). A da ju Judašej (Jan 13,26c).

A nětko kedźbu! Kedźbu na to, što je Jězus Chrystus Judašej prajił, jako jemu skibu chlěba poda: Štož chceš činić, sčiń spěšnje (Jan 13,27c).

To su cyle wažne słowa. Wučomnicy, kotřiž běchu pódla, njejsu je zrozumili. Někotři měnjachu, dokelž měješe Judaš móšnju, zo ma wón něšto k swjedźenjej nakupić, abo chudym jałmožnu dać (Jan 13,28-29).

Tola njebě to tak! Ze słowami štož chceš činić, sčiń spěšnje je Jězus Chrystus Judašej něšto druhe wuprajił, a mjenujcy: Judašo, ty chceš mje přeradźić, ale we woprawdźitosći to ja sam sebje podam: Ja swoje žiwjenje dawam. Nichtó njebjerje je wote mnje, ale ja je dobrowólnje dawam. Mam móc je woprować, a mam móc je zaso přiwzać (Jan 10,17-18ab).

Z druhimi słowami: Jězusowe wuprajenje lubować hač do kónca njerěka jenož lubować hač do smjerće, ale tež hač do hrěcha: Toho, kiž njeje hrěcha znał, je wón za nas hrěšneho sčinił (2 Kor 5,21). Jězus Chrystus je hrěch Judaša spóznał, a jón do hnady změnił: Ja sam swoje žiwjenje dawam (Jan 10,17). Tak je to tež z kóždym našim hrěchom. Amen.

DJD