Luby čitarjo SPDE, dźensa je wysoki swjedźeń Najswjećišeje Trojicy. Bóh je jedyn, ale we třoch wosobach: Bóh Wótc, Bóh Syn a Bóh Duch Swjaty. Bóh Wótc je Syna zrodźił, a Duch Swjaty je wosoba lubosće, kotraž wuchadźa wot Wótca a Syna a jeju wjaza.

So praji, zo Syn je zrodźeny, ale we woprawdźitosći je wón přeco hižo był. Njebě tajki čas, hdyž bě Bóh Wótc jenož sam. Samsne da so prajić wo Duchu Swjatym. Wón wuchadźa wot Wótca a Syna, ale njebě tajki čas, hdyž běštaj jenož Wótc a Syn, a Duch Swjaty njebě. Z druhimi słowami, Najswjećiša Trojica je to najwjetše potajnstwo našeje wěry. Što to pak rěka za nas?

Za nas woznamjenja to znajmjeńša štyri wěcy.

Sprěnja. Potajnstwo rěka, zo my něšto wo Swjatej Trojicy wěmy.

Zdruha. Potajnstwo pokazuje, zo to, štož my wo Swjatej Trojicy wěmy, njeje pak wšitko štož je móžno wo njej wědźeć.

Ztřeća. Potajnstwo woznamjenja, zo to, štož wo Swjatej Trojicy hižo wěmy, nam pak to dosaha, zo bychmy byli wumóženi.

Pola nas w Litawskej mamy tajke přisłowo-prašenje: Štó móže žonu zrozumić? Cyle prawje! Kóždy čłowjek je potajnstwo, wosebje pak žona.

Moja wotmołwa na tajke přisłowo-prašenje Štó móže žonu zrozumijć? pak je tajka: Žonu njeje trjeba zrozumić, žona ma so lubować.

Samsne da so wo potajnstwje Swjateje Trojicy prajić: Swjatu Trojicu njeje trjeba zrozumić, Swjatu Trojicu je trjeba lubować, sławić a sćěhować.

Zeštwórta. To je cyle wažna wěc. Wona woznamjenja, zo dźensniše prědowanje, dokelž je to prědowanje wo najwjetšim potajnstwje našeje wěry, měło krótke być.

DJD