Luby čitarjo SPDE, w dźensnišim ewangeliju so staji prašenje: Kotry z teju dweju synow spjelni nanowu wolu? (Mt 21,30). To je wažne prašenje. Dokelž tutón nan w Jězusowym přirunanju woznamjenja Boha. A synaj symbolizujetaj nas wšitkich.

Bóh chce, zo by kóždy z nas žiwy był a jednał po jeho woli. Tule je pak problem. Samo wulki!

Kak je móžno wolu Božu póznać?

Něchtó by móhł prajić: Wola Boža je tola w Swjatym Pismje napisana!

Haj! Tak to je. Ale Swjate Pismo, to njeje prosta kniha. Biblija je jara komplikowany tekst. Pola nas w Litawskej je samo tajke přisłowo: Zawrjena Biblija jednoći a wotewrjena dźěli.

Čehodla je to tak? Wšelakich přičin dla. Jedna z nich je jeje přełožk.

Cyle jednory přikład.

W Ewangeliju po Mateju čitamy: Štóž pušći swoju mandźelsku, samo dla kurwarstwa, a sej druhu wozmje, łama mandźelstwo (Mt 19,9).

Dokładnišo pak přełožene to klinči hinak: Štóž pušći swoju mandźelsku, chiba kurwarstwa dla, a sej druhu wozmje, łama mandźelstwo.

To stej dwaj wšelakej přełožkaj.

Prěni a druhi prajitej, zo njeje móžno pušćić mandźelsku. Ale druhi přełožk ma jedne wuwzaće: To je móžno kurwarstwa dla.

Ale tajki problem nimaja jenož přełožki Swjateho Pisma. Swjate knihi druhich wěrow maja tež samsny problem.

Na přikład w Koranje so praji: Žohnowany je kóždy, kotryž mori w mjenje Božim. Ale to je móžno z arabšćiny tež hinak přełožić: Žohnowany je kóždy, kotryž je morjeny w mjenje Božim.

Zaso kajki přełožk je lěpši? Za nas – druhi, za móslimskich fundamentalistow – prěni.

Z druhimi słowami: Božu wolu w Swjatym Pismje póznać njeje cyle jednory nadawk.

Ale njeje lochko njerěka, zo njeje móžno. Tola je to móžno.

A je to cyle jednorje móžno. Kóžda genialna wěc je dźě cyle jednora. A je to cyle jednora wěc, dokelž je Boža wola zapołožena w čłowjeskej naturje.

Z druhimi słowami, wola Boža je we nas zapisana a wona wuči, zo bychmy zacpěwali wobšudnistwo a lubowali prawdu.

DJD