Lubi wěriwi, jenož derje, zo nichtó wo tym njepřemysluje, čehodla so dźensa štwórty adwent swjeći!
Tuta njedźela je tak wažna, nic dokelž je za šěsć dnjow hižo patoržica a po tym, Bohu dźak, skónčnje Hody. Ně, zo bychmy Hody lěpje zrozumili. A tohodla je tež derje, zo sće přišli, powěsć tuteje njedźele słyšeć.
Hdyž k štwórtemu razej profeta Jezaju słyšimy (Jez 7,10-14), potom hrabaja jeho ruce – tak sej to předstajam – pomału za hwězdami. Hwězdy dźě su za nas znamjenja za něšto, štož so faktisce njeda dosahnyć, štož je njeskónčne. To je zjaw wěsteho sonjenja a hłubokeje žadosće.
Bóh je z nami, hdyž zhubimy zmužitosć
Bóh je z nami, hdyž smy zrudni
Bóh je z nami, hdyž čujemy so zranjeni
Bóh je z nami, hdyž smy kaž bići
Bóh je z nami, hdyž smy njespokojni
Bóh je z nami, hdyž so mjerzamy
Bóh je z nami, hdyž so rozhorimy
Bóh je z nami, hdyž smy rozłobjeni
Bóh je z nami, hdyž …
Bóh je z nami, hdyž smy wjesołi
Bóh je z nami, hdyž smy zbožowni
Bóh je z nami, hdyž smy wólberni
Bóh je z nami, hdyž spokojeni
Bóh je z nami, hdyž smy žortniwi
Bóh je z nami, hdyž …
Čehodla přińdu mi wjace situacijow do mysli, w kotrychž smy zrudni a so wopušćeni čujemy?
Čehodla njepřińdu mi wjace situacijow do mysli, w kotrychž smy zbožowni?
Čehodla?
Mi přińdźe myslička: Mjenje je tola druhdy wjace.
Tak krótko do Hód njeměli so njetrjebawši mjerzać, čehodla so nam to abo tamne lěpje njeporadźi.
A tuž tež njetrjebawši zašmjatać do wjele słowow. Amen.
GN