Dźesniša praksa swjećenja narodźenja Jězusa Chrystusa korjeni něhdźe mjez kóncom 3. a spočatka 4. lětstotka. Tehdy bu mjenujcy postajene, zo ma to być 25. Hodownika.

Ale čehodla tutón datum?

Nowy Zakoń njepřeradźi žanu informaciju k tomu. Na jeho zakładźe móžemy jenož někak lěto wuličić, dokelž w nim so praji, zo narodźi so Jězus w času knježenja romskeho kejžora Oktaviana Awgustusa (31 do Chrystusa – 14 po Chrystusu) a židowskeho krala Herodesa Wulkeho (37–4 do Chrystusa).

Tola tute daty njeposkićeja žadyn dokładny dźeń.

Cyrkej so tuž rozsudzi za 25. Hodownik.

A zakład toho bě pohanska praksa. Na tutym dnju bu w časach starodawneho romskeho mócnarstwa swjedźeń přiboha słónca swjećeny (Sol invictus). A wo Jězusu Chrystusu rěči Swjate Pismo jako wo wuchadźacym z wysoka a wo swětle, rozswětlacym w sćinje smjerće bydlacych ludźi (Lk 1,79). Naspomnjena symbolika bě přičina za wuzwolenje tuteho dnja.

Ale nic jenož.

Zakład toho bě tež něšto druhe, a mjenujce zymski zawrót słónca, dokelž wot tuteho dnja so započinaja dny podlěšić a nocy skrótšić. Tuž ćma so woteběra a swětło přiběra.

W Jězusu Chrystusu ma to wšitko symboliski woznam. Ćma to zło a hrěchi a swětło to wumóženje a hnada.

DJD