Luba čitarka a luby čitarjo! Před wočomaj (foto 1) maš Božu martru, kotruž dźeržitaj dwaj jandźelej. Wobraz pochadźa z wołtarnišća Worklečanskeje kapałki. Poprawom je to jedna z najrjeńšich nabožnych postawow w Serbach. Jeje symbolika je połna zmysła. Najprjedy dopomina wona na tak mjenowanu křinju sluba, wo kotrejž čitamy w Knize Eksodus 25,10-22; 37,1-9 (foto 2). W časach Stareho Zakonja woznamjenješe wona skutkownu prezencu Boha Jahwe wosrjedź wuzwoleneho ludu kaž tež jeho zwjazk z Israelitami. Bohužel je so křinja sluba w běhu stawiznow zhubiła. To sta so někak w 6. lětstotku do Chrystusa. To pak njebě žadyn připad, ale Boža předwidźiwosć, kotraž přihotowaše z tym nastaće časa Noweho Zakonja, w kotrymž přewza sčłowječeny Syn Boži městno křinje sluba. Na to dopomina tuta rjana podobizna Božeje martry, kotruž dźeržitej jandźelej. Ale njeńdźe tule jenož wo to. Symboliski zmysł tutoho wuměłskeho dźěła saha hišće dale! Wona podobizna Božeje martry dopomina kóždeho křesćana na to, što rěka wěrić. Dokładnišo prajene pokazuje, zo woznamjenja wěra widźeć to, štož njeje na prěni pohlad widźomne. Hdyž so mjenujcy na nju wotprědka hlada, je widźeć, dźeržitej Božu martru jandźelej (foto 1). Hdyž pak so hlada wotboka, nastanje cyle hinaši wobraz, kiž předstaja Božu martru, kotraž tuteju jandźelow dźerži (foto 3). Z wěru je to podobnje. Wona rozšěrja a pohłubša čłowječi wid na wšědne žiwjenje a pomha widźeć to, štož njeje z wočomaj widźomne, na př. radosć w ćerpjenju, dobro w horju, žiwjenje w smjerći atd.

DJD