Piwopiće a klinowe pismo

W Ewangeliju po Lukašu čitamy sćěhowacu sadu: „Přetož wón budźe wulki před Knjezom. Wino a druhe wopojne napoje njebudźe pić a hižo w maćernym žiwoće budźe z Duchom Swjatym napjelnjeny“ (Lk 1,15). Z tym bu swjate a ascetiske žiwjenje swjateho Jana Křćenika přepowědźene. Wosebje dyrbješe so wón wina a druhich wopojnych napojow zdać.

To, štož pak my w hornjoserbsćinje jako druhe wopojne napoje čitamy, so praji grjeksce z jednym słowom sikera. To je tak mjenowany hapax legomenon Noweho Zakonja, to rěka jenož jedyn króć w nim wužite słowo.

Woznam tuteho wuraza wšak njeje cyle wěsty. Wón by móhł na přikład samopaleny abo samopancany palenc rěkać, ale tež piwo.

Piće piwa wězo ma wšelakore konsekwency: Pozitiwne a negatiwne. A to na wšelakich płoninach. Samo tež na wědomostnej.

Jónu sta so, w połojcy XIX. lětstotka, w Němskej zajimawa wěc.

Wěsty G. F. Grotefend (1775-1853) ze swojimi přećelemi pijo piwo, so z nimi zasadźi, zo zamóže klinowe pismo wučitać.

We wonym času bě wono hižo znate, ale nichtó njemóžeše je hišće čitać.

Naspomnjeny Grotefend słowo dźerži a wučita jedyn tekst napisany w klinowym pismje w staropersišćinje. A wón bě jenož jednory wučer! Hakle po nim zamóžachu to druzy, wosebje H. Rawlinson (1810-1895), štož zmóžni přečitanje starodawnych tekstow čłowjestwa kaž na přikład Emuna Eliš a Gilgameš. A to dowjedźe hišće k lěpšemu zrozumjenju Biblije.

Druhdy, kaž so widźi, přinjese samo piwopiće wulkotne płody. Za to pak je cyle wěsće tež měra trěbna.

DJD