Njetradiciski wobraz skřižowaneho Chrystusa

Skřižowanje Jězusa Chrystusa słuša k zasadnym wěrnosćam křesćanskeje wěry. Wo tym wěmy předewšěm z tekstow Noweho Zakonja (Japsk 2,22-23; 1 Kor 1,23).

Tola nic jeno.

Tutu informaciju podawa tež ikonografija. Před krótkim bu we wědomostnym časopisu, kiž rěka Greek, Roman, and Byzantine Studies, nastawk wozjewjeny, w kotrymž so analizuje wěsty wobraz pochadźacy někak z kónca II. abo ze spočatka III. lětstotka.

Na nim je widźeć skřižowany čłowjek kaž tež nadpisma, kotrež přeradźa, zo dźe tule wo Jězusa Chrystusa.

Zajimowostka tuteho wobraza tči w tym, zo na nim so předstaja Jězus, ale nic z hozdźemi přibitymi rukomaj a nohomaj.

Jeho ruce stej jeno přiwjazanej a noze njejstej ani skřižowanej ani přiwjazanej. Wonej wisatej swobodnje, kaž by Chrystus na křižu sedźał.

To poprawom dopomina na romsku praksu, po kotrejž wašnju bu na křižu jedna desčička připrawjena. Nic pak za woloženje, kaž to na prěni pohlad wupada, ale za podlěšenje ćerpjenjow skřižowaneje wosoby, kotraž – so sydajo – na nju wotstorkowaše smjertnu hodźinu, a tak pak ćepjenje jenož podlěši.

Wjace tu.

DJD