Křesćanstwo je so w Swjatym kraju započało a w běhu časow so tež w druhich krajach rozšěriło. Jedyn z nich běše Italska a wosebje jeje hłowne město Rom. Wo přebywanju křesćanow we Wěčnym měsće wěmy ze wšelakorych žórłow, kaž na přikład z Noweho Zakonja, starodawneje literatury ale tež z archeologije.
Před krótkim poda tuta poslednja hišće dalše swědčenje wo přebywanju křesćanow w Romje. A dźe tu dokładnje wo to, zo namakachu archeologojo w katakombach Domitilla někotre freski, kiž pochadźeja, kaž praja wědomostnicy, z 360 lěta, potajkim cyle krótko po oficielnym připóznaću křesćanstwa, kotrež zdokonja kejžor Konstantin Wulki (274–337) w lěće 313.
Na namakanych freskach je widźeć na přikład Chrystus stejacy mjez dwěmaj wosobomaj. Identita tuteju pak njeje jasna. Po měnjenju jednych staj to japoštołaj Pawoł a Pětr, a po měnjenju druhich Nereus a Archilles – dwaj romskaj wojakaj, martrarjej.
Na tutych freskach su tež někotre bibliske sceny předstajene, kaž na přikład Noe a jeho archa a někotre Jězusowe dźiwy.
Namakane freski pokazuja kak skoku so křesćanstwo rozšěrješe, wosebje mjez ludźimi wyšeho socjalneho niwowa, dokelž něšto tajkeho sej namolować dać, móžeše jenož poměrnje bohata wosoba.
DJD