„Dźiwachu so nad jeho wučbu, dokelž wučeše kaž tón, kiž ma móc, a nic kaž pismawučeni“ (Mk 1,22).
Mnoho ludźi přichadźachu k Jězusej, zo bychu jeho widźeli, słyšeli a wot swojich chorosćow wustrowjeni byli. Jězus jich miłosćiwje přiwza. To tež nam płaći. Smy pola Jězusa stajnje witani, zo bychmy jemu w Božej mši bliscy byli, jeho słowo słyšeli, naše próstwy přednjesli a tež doma we Swjatym Pismje jeho słowo čitali.
S. Chrystamarija