„Jězus jemu rjekny: Njepraju ći: Najwjace sydom króć, ale sydomdźesat króć sydom króć“ (Mt 18,22).
Předležaca linka wobsahuje Jězusowu wotmołwu na prašenje za ličbu wodawanja. Pětr chcyše wědźeć hač ma so, kaž bu přez tehdyšich wučerjow Zakonja namjetowane, sydom króć wodać!? Jězus wotmołwjejo rjekny, zo by so dyrbjało nic jeno sydom, ale samo sydomdźesać króć sydom króć wodać. Wězo je to wulka ličba, tola wobmjezowana. Tuž rěka, zo ma wodaće wěsty kónc, a njemóže wěčnje trać. To samsne praji Cyrkej wučo wo eksistency hele.
DJD