„W Jerusalemje při Wowčich wrotach pak je hat, koryž rěka po hebrejsku Betsata a ma pjeć přitwarkow“ (Jan 5,2).
Hat Betsata bě najskerje žórło, kotrež we wěstych chwilach hojacu wodu podawaše. Mnoho chorych pytachu tam wustrowjenje. Přez wodu křćency smy tež my wot herbskeho hrěcha wustrowjeni a jako dźěći Bože přiwzate. Za nas je to spočatk noweho žiwjenja, ale mamy z tuteho žórła tež žiwi być a naš nadawk jako dźěći Božich spjelnić.
S. Chrystamarija