„Prěnjeho dnja w tydźenju rano zahe, hdyž bě hišće ćma, dźěše Marja Madlena k rowej a wohlada kamjeń wot rowa wotwaleny“ (Jan 20,1).
Zahajenske hrónčko dźensnišeho ewangelija wopisuje puć Marje Madleny k Jězusowemu rowej. To so sta rano zahe, hdyž bě hišće ćma. W Ewangeliju po Janu, kaž bu hižo jónu naspomnjene, ma ćma symboliski zmysł. Najčasćišo zymbolizuje wona čłowjesku njewěru. Ale nic jenož. Tuta wobstejnosć zwuraznja tež proces pytanja. A w nim je to najwažniše, zo so njezastanje nasrjedź puća.
DJD