„Po dwěmaj dnjomaj woteńdźe Jězus wottam do Galileje“ (Jan 4,43).
Jězus woteńdźe do Galileje. Snadź, zo by so wočerstwił. My tež trjebam něšto tajkeho. Za to tež su swjedźenje. Wone maja so swjećić. Znajemy wulke a małe swjedźenje. Naši prjedownicy znajachu wšě swjedźenje a swjećachu je. Woni zarjadowachu samo swoje dźěła na polu a doma tak, zo bě tón swjaty dźeń wuzběhnjeny. To pak jich njewotdźerži wot toho nuzne dźěła, kaž na přikład pola skotu abo tež na polu na tajkim dnju wukonjeć. Mnoho ludźi ma tež na njedźelach słužbu. Móža swoje dźěło tež Bohu k česći a spomóženju blišemu widźeć.
S. Chrystamarija